Fot. archiwum prywatne Teresy Partyki
Tadeusz Partyka
Komentarze
Najnowsze
Popularne
joryca
27.10.2013, 21:07
Moja babcia jako świeżo upieczona polonistka pracowała z koreańskimi dziećmi przez rok, na początku programu pomocy. Wspominała ten czas jako straszny - dzieci ani nie rozumiały wychowawców, ani nie mogły im nic zakomunikować, w dodatku nie dawały się też dotknąć czy przytulić. Bardzo trudno było nawiązać jakikolwiek kontakt, co powodowało frustrację i długotrwałe przygnębienie. Jeśli dorośli, wykształceni ludzie mieli problemy ze znalezieniem się w takiej sytuacji, trudno mi wyobrazić sobie, co czuły te dzieci, zarówno po przyjeździe do Polski, jak i powrocie do Korei...
już oceniałe(a)ś
117
1
Odpowiedz
sedaluk
28.10.2013, 09:42
Na Dolnym Slasku bylo duzo takich grup-byli nawet Zydzi ktorzy przezyli Holocaust i probowali tam odrodzic ich przedwojenna kulture-oczywisci szybko to powstrzymano.
A w Zgorzelcu bardzo ladnie zrobiono Bulwar Grecki nad Nysa Luz.-spacerowali tam Grecy-uciekinierzy wojny domowe w Grecji-do ktorej Polska tez sie walnie przyczynila, szmuglujac tam bron.
Wszystkie te grupy albo Polske opuscili, albo rozplyneli sie po swieci. Po prostu to nie jest kraj dla mniejszosci....
już oceniałe(a)ś
52
13
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi (2)
r1111111
28.10.2013, 14:12
@sedaluk
"Po prostu to nie jest kraj dla mniejszosci...."
Sz.P. jad nienawiści spływa po brodzie.
Kto z tego Narodu wyrzucał opisanych przez Sz.P. ? Być może Sz.P. to czynił lub jego Rodzic
już oceniałe(a)ś
15
39
Odpowiedz
elzbieta09
29.10.2013, 04:05
@sedaluk
Niektórzy Grecy i Greczynki zostali w Polsce, zawarli związki małżeńskie ze Słowianami czasami odwiedzajaswoje rodziny w Grecji.
już oceniałe(a)ś
8
0
Odpowiedz
bintell
28.10.2013, 11:04
Ja osobiscie pamietam koreanskie dzieci skoszarowane w Barlinku kolo Szczecina. To byl chyba rok 1955.
już oceniałe(a)ś
37
0
Odpowiedz
bombalska
28.10.2013, 15:08
Oglądałam reportaż nt. koreańskich sierot z Lwówka Śląskiego. Wypowiadali się nauczyciele, którzy byli wychowawcami tych dzieci. Łza się w oku kręciła. Dzieci były w Polsce szczęśliwe. Jednak po powrocie do Korei nie wolno im było już wysyłać listów, więc słuch po nich zaginął.
już oceniałe(a)ś
29
0
Odpowiedz
karagandak
28.10.2013, 21:44
Byłem w tamtych latach w Szklarskiej Porębie w prewentorium ( turnusy dla dzieci stykających się z gruźlicą)i stykałem się z Koreańczykami. Chodziliśmy dużą grupą bawić się na boisko piłkarskie i tam spotykaliśmy dużą grupę dzieciaków z Korei. Chętnie z nami się bawili "w kamienie" - grę, w której byli mistrzami, rozgrywaliśmy "międzynarodowe"mecze piłki nożnej, bawiliśmy się po prostu. Nienawidzili amerykańskich imperialistów.
Tak to zapamiętałem. A Prewentorium dla dzieci było im. Janka Krasickiego i Hanki Sawickiej.
już oceniałe(a)ś
21
0
Odpowiedz
jmzubek
28.10.2013, 20:28
Koreańskie dzieci w Polsce w czasach mojego dzieciństwa nie były tajemnicą. Odnoszę dzisiaj wrażenie, że ówczesna propaganda chwaliła się pomocą udzielaną bratniej Korei. Jako dziecko czytałam reportaże na ten temat bogato ilustrowane zdjęciami w tygodnikach kupowanych wówczas przez moich rodziców - niestety dzisiaj nie odtworzę w których. Rodzice kupowali m.in."Świat", "Przekrój", "Przyjaciółkę". Było też coś na ten temat w tygodnikach dla młodszych lub starszych dzieci "Płomyczku" albo "Płomyku". Ostatnia wzmianka w tygodniku dla dzieci ukazała się kilka lat po wyjeździe Koreańczyków. A z reportaży o Koreańczykach w tygodnikach dla dorosłych pamiętam,że jeden z domów dziecka mieścił się w okolicach Ciechanowa.
już oceniałe(a)ś
13
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi (2)
cholenderstwo
28.10.2013, 21:47
@jmzubek
Jasne, że nie były żadną tajemnicą.
Teraz, w Polsce Nieludowej, fantazja rodem z indoktrynacji politycznej wodę z mózgów ludziom porobiła...
Opowiadają głupoty, wypisują głupoty i, co jest najbardziej komiczne, wierzą w nie nieporównanie bardziej niż w Boga Ojca... (no bo jak tu zwątpić w siebie samego, choć ogłupionego?).
już oceniałe(a)ś
5
2
Odpowiedz
solziemi2
28.10.2013, 22:55
No właśnie, "wszyscy o tym milczeli" twierdzi niedouczona dziennikarka. Tymczasem w PRL z dumą pisano o tym jak humanitarnie pomagamy koreańskim sierotom wojennym.
już oceniałe(a)ś
4
4
Odpowiedz
gdsta
28.10.2013, 17:20
czy jest gdzieś dostępny podcast z audycji nadanej w TOK FM - z rozmowa z autorką ?
już oceniałe(a)ś
9
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi (1)
tomaselli
29.10.2013, 07:19
www.youtube.com/watch?v=pQBGtF5zQN4
Tutaj jest reportaz o tamtych wydarzeniach.
już oceniałe(a)ś
1
0
Odpowiedz
65zdzichu
29.10.2013, 12:51
W 1953 roku trafiłem d łntorium w Witkowicach k.Krakowa,gdzie mieścił się duży szpital leczenia jaglicy na którętyą zachorowałem.Ośrodek ten był obiektem zamkniętym.Jako pięcioletnie jako pięcioletnie dziecko zapamiętałem przyjazd do ośrodka grupy dzieci koreańskich w wieku od 4 może 5 lat do kilkunastu lat.Przybyły latem tego roku.Przywieziono je dwiema platformami konnymi.Wszyscy mieli na sobie jednakowe granatowe ubranka.Każde miało brązową,kartownową walizeczkę a wniej szczokę ryżową.To zapamiętałem.Przyjęci byli bardzo serdecznie.Pierwsze noce spędziliśmy z nimi na wspólnych salach.Utkwiłymi w pamięci ich krzyki i płacz w nocy,prawdowpodobnie spowodowane traumą wojenną.Nie byliśmy od nich oddzieleni.Bawiliśmy sie wspólnie.Jak to u dzieci,nie przeszkadała nam nieznajomość języka.Kiedy tylko p[ojawiały się w pobliżu zatrudnione w ośrodku kobiety.szczególnie małe Koreanki biegły do nich z okrzykiem-mama.W pobliżu znajdowało się prawdopodobnie lotnisko.Przy pojwieniu sie samolotu dzieci koreańskie wpadały w panikę.Personel kobiecy w ośrodku okazywał tym dzieciom wiele serca.Największą ulubienicą była dziewczynka którą nazwanoJagiełką.Wyjechałem z Witkowic zimą .Nie wiem nic na temet dalszego losu tych dzieci.Jednak w pamięci mojej pozostały.
już oceniałe(a)ś
3
0
Odpowiedz
