Małgorzata Gołota, "Spinalonga. Wyspa trędowatych" - finalista 13. edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego
red.
Opisana z wielką wrażliwością, delikatnością i współczuciem historia Spinalongi niesie różne skojarzenia: z obozem koncentracyjnym, z Holocaustem, z wrogością wobec członków wszelkich mniejszości. Skłania do refleksji nad losem wszystkich, których dotykała i dotyka nadal stygmatyzacja.
Według mnie Spinalonga to był bardzo nowoczesny wówczas państwowy program walki z chorobą epidemiczną. Okazał się efektywny. To co opisuje autorka te ciemności, krzyki itp. to jest instalacja dla odwiedzających. Spinalonga jest dziś muzeum, zaskakuje "normalnością", nie tak jak istniejące do dziś w wielu krajach leprozoria.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
:)
To co opisuje autorka te ciemności, krzyki itp. to jest instalacja dla odwiedzających. Spinalonga jest dziś muzeum, zaskakuje "normalnością", nie tak jak istniejące do dziś w wielu krajach leprozoria.