Filipowicz widział, jak ludzie się dostosowują do sytuacji, jak dawni lewicowcy stają się nacjonalistami. O tych, którzy trwają w samozakłamaniu, napisał w wierszu "List do przyjaciela": "Myślę często o tobie/ Dlaczego dawno już z tym nie...
W Warszawie nie zmienia się to, że wszystko co chwila się zmienia. Ten wieczny plac budowy opisali Tyrmand, Konwicki i Białoszewski. Trwa ciągle walka starego z nowym, obrastanie starego nowym.
Do tej pory Krzysztof Środa pisał o tym, co widział. W tej książce - jak sam zauważa - pisze dużo o tym, czego nie chciałby zobaczyć. Powieść "Las nie uprzedza" jest podszyta niepokojem, złymi przeczuciami i snami o wojnie.
Nagroda Nike 2016. Niezwykły debiut Macieja Płazy - czwartego finalisty - przypomina, że w polskiej literaturze nurt opowiadający o wsi był zawsze jednym z najciekawszych.
Codziennie przez tydzień ujawniamy po jednym z finalistów najważniejszej nagrody literackiej w Polsce. Dziś jako pierwsza - Olga Tokarczuk. Jej ?Księgi Jakubowe? stały się bestsellerem, ale były też przedmiotem analiz literackich i historycznych....
Gdyby Oscar Wilde napisał na nowo greckie dramaty wyszedłby z tego świat z książek Ivy Compton-Burnett. Świat grozy rodzinnej.
Patrycji Pustkowiak, tak jak Houellebecqowi, zależy na pokazaniu siły, która każdego dnia zapędza nas coraz głębiej w las, na polowanie, spuszcza psy gończe ze smyczy, krzycząc: 'bierz' i pokazując palcem.
Twardoch włożył kij w mrowisko. O "Morfinę" spierała się i prawica, i lewica, a to dlatego, że napisał powieść o pułapkach tożsamości
Agnieszka jest nieśmiałą dwunastolatką, która marzy o miłości jak w filmie "Dirty Dancing". Nauczyciel Paweł Kozioł marzy, by bezkarnie dotykać dziewczynki
W ?Chmurdalii? córka psuje się szybciej niż mięso na mielone, nawet jak matka urobi się przy niej po łokcie. Joanna Bator znalazła formę, by na nowo przedstawić archetypiczną relację matki i córki.
?Po naszych chesterfieldach - pisała Elizabeth Bishop do przyjaciółki - ulubione camele ciotki wydają się doprawdy łagodnymi zwierzątkami?.
To jest Powstanie Warszawskie przefiltrowane przez umysły chłopców z przełomu lat 60. i 70. Powstanie było dla nas wtedy czymś nieznanym, dopiero majaczącym, niewyraźnym jak te kobiety na zdjęciach
"Lis już wtedy był myśliwym" Herty Müller wprawia w zadziwienie, że można pisać w taki sposób. To jest powieść złożona z zatrzymanych obrazów, o, takich na przykład: dziedziniec fabryki, karzeł w czerwonej koszuli, nakrapiany arbuz, kot. Jak ona to...
Od wtorku w kioskach "Portret damy" Henry'ego Jamesa. "James cierpi na całkowity brak smaku artystycznego" - całkowicie mylnie zawyrokował wielki poeta Walt Withman.. Bo bez Jamesa nie byłoby przecież nowoczesnej powieści. To on podłożył dynamit pod...
Obok powieści drogi mógłby istnieć osobny gatunek - powieść barowa. Świetnym przykładem jest ?Joe Jones? Anne Lamott
"Zamordowana sjesta" Philippe`a Delerma, czyli ciąg dalszy bestselleru "Pierwszy łyk piwa i inne przyjemności", pokazuje podszewkę całego pomysłu na książkę. Podszewka jest mocno przetarta
Po dwu powieściach Herty Müller dostaliśmy do rąk niezwykły zbiór esejów ?Król kłania się i zabija? - językową autobiografię jednej z największych pisarek niemieckich
Kanadyjczyk Yann Martel lubi powieści hybrydy. Taki był jego bestseller "Życie Pi" i taka jest jego nowa powieść "Ja", która właśnie ukazała się po polsku
Historia rodziny łączy się tu z wielką historią bardzo subtelnie i delikatnie. Jak w najlepszych powieściach
50-letni Niemiec, pisarz i dziennikarz, szedł piechotą przez trzy miesiące. Z Berlina do Moskwy. Z Zachodu na Wschód jak niegdyś Napoleon, a potem Hitler w 1941 roku. Działo się to latem 2001 roku i powstała z tej wyprawy świetna książka
Zbiór opowiadań i jedna jedyna powieść. Tylko tyle napisała amerykańska pisarka Jane Bowles. Ale to wystarczyło, żeby zachwycił się nią Truman Capote
Kto kiedykolwiek zobaczył "materię w ostatecznym upadku" tak, jak bohater "Dukli" w opuszczonym szalecie miejskim, ten nie zazna spokoju. Dowodem na to jest "Jadąc do Babadag".
Krystyna Miłobędzka używa niewielu słów. Prawdopodobnie sporo wyrzuca. Poprzedni jej tom ?Wszystkowiersze? składał się z jednozdaniowych sentencji.
Tęsknota za trudnymi latami spędzonymi w Rumunii spisana w tej książce-wywiadzie to znakomity komentarz do twórczości węgierskiego pisarza
Proza Idy Fink powinna być lekturą obowiązkową. Nie tylko dla licealistów, ale wszystkich piszących. Nawet nie ze względu na temat Holocaustu, ale dlatego, że to rzadki dziś przykład prozy krystalicznej
Z jaką przyjemnością czyta się "Niewiedzę" Milana Kundery - smakuje jak solidne danie po długotrwałej diecie. Ostatnie powieści Milana Kundery nie wzbudzały entuzjazmu - można było przeczytać, że Kundera staje się płytki i nudny, traci poczucie...
Zeszłej jesieni dużo mówiło się o Rymkiewiczu. Tom "Zachód słońca w Milanówku", który znalazł się w tegorocznym finale NIKE, wzbudzał niezwykłe emocje. Wiele osób odkryło dla siebie nowego poetę. Teraz mogą się przekonać, jak pisał wcześniej. Ukazał...
Miał słuch na swój czas, w jego prozie znajdziemy wszystko, czym żył świat artystyczny na początku XX wieku
W ?Zimie? Stasiuk wyśmienicie opisał świat-śmietnisko, świat-bazar pełen stoisk z używaną odzieżą
Gretkowska pokazuje swoją ciążę ze wszystkimi dolegliwościami i euforiami, chce ?przerobić siebie na literaturę? - tak jak zrobiła to pewna podziwiana przez nią pisarka, oczywiście nie w Polsce.
To portret pokolenia, zagarniętego wbrew woli przez historię.
W Polsce brakuje esejów będących pochwałą bezinteresownego czytania. Ex libris: zwierzenia zwykłego czytelnika?, zbiór mikroesejów Anne Fadiman, czytałam z poczuciem, że właśnie takiej książki brakuje dziś w Polsce.
Proza Nataszy Goerke wzbudzała emocje. Zdenerwowała niejednego krytyka. I to ma być literatura? Ta pusta forma i sztuczki stylistyczne?
W biografii Andreia Makine'a i w obu jego powieściach: we "Francuskim testamencie" i w wydanej właśnie "Zbrodni Olgi Arbeliny", powtarzają się podobne motywy: podwójna, francusko-rosyjska tożsamość bohatera i jego wyobcowanie - są to tematy zawsze...
Proza Nataszy Goerke wzbudzała emocje. Zdenerwowała niejednego krytyka. I to ma być literatura? Ta pusta forma i sztuczki stylistyczne? "Opowiadania Nataszy Goerke po dziesięciu stronach intrygują, po dwudziestu przerażają, po kolejnych dziesięciu...
Postać Anny Iwaszkiewiczowej w latach 90. wyłoniła się z cienia. Stało się tak za sprawą jej ?Dzienników? z lat 1915-35 wydanych w 1993 r. Teraz otrzymaliśmy wersję doprowadzoną aż do 1951, dołączono też kilka wspomnień autorki - pisze Justyna...
Ukazało się pierwsze wydanie zbioru esejów Zbigniewa Herberta ?Labirynt nad morzem?
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.