Giuliani: Londyńczycy, jesteście wielcy!

Rudy Giuliani, słynny burmistrz Nowego Jorku z czasu ataków 11 września, do dziś pozostający symbolem odwagi tego miasta w walce z terroryzmem, był w czwartek, podczas zamachów, w Londynie.

Fragmenty wywiadu z nim w telewizji CNN

Jak się Pan czuł, patrząc na taką tragedię jako obserwator, a nie szef wielkiego miasta?

To było przedziwne uczucie. Przeżywałem to wszystko na nowo, miałem déja vu. Moja pierwsza myśl od razu skupiła się na rodzinach ofiar. Wiem z Nowego Jorku, jak ciężko właśnie one przeżyły ataki, że dla nich to najbardziej bolesne. Tym ludziom należy się największe wsparcie.

Gdy jechałem przez Londyn tego ranka, przypominały mi się sceny z filmów o bitwie o Anglię z czasów II wojny światowej. Patrzyłem na tych dzielnych londyńczyków, jak odważnie dają sobie radę z tą tragedią, jak świetnie pracują służby ratunkowe. Widziałem, że ludzie starają się przyjmować to, co się dzieje, z godnością, starają się w miarę normalnie żyć, nie okazywać strachu. Widziałem podobieństwa do zachowania Anglików podczas niemieckich nalotów w latach 40.

Wyciąga Pan optymistyczne wnioski z tego, co się wydarzyło w Londynie

Staram się. Londyńczycy zademonstrowali swoją odwagę, swój rozsądek. Pamiętam, jak po zamachach 11 września 2001 roku w Nowym Jorku, myślałem, gdzie szukać wzorów dla naszego miasta, jak sobie radzić z tym, co się stało. I pierwszym wzorem, który mi przyszedł do głowy, był właśnie bombardowany Londyn. Niezłomna postawa Churchilla, miasto dotknięte tragedią, które jednak z godnością stara się żyć własnym rytmem. I starałem się przenieść ten model do Nowego Jorku. A dziś mogłem na własne oczy zobaczyć, jak Londyn znów zaatakowano i jak to miasto dzielnie radzi sobie z atakiem.

Ten atak to chyba lekcja nie tylko dla Londynu.

Bez wątpienia. Od 11 września upłynęło już sporo czasu, niektórzy już zapomnieli o tej tragedii lub woleli o niej nie pamiętać. Ten atak to kolejny dowód, że z terroryzmem nie da się wygrać z dnia na dzień, że potrzebna jest szeroka współpraca międzynarodowa, że terroryzm trzeba zwalczać u jego źródeł, a nie czekać, aż ci ludzie zaatakują nas w naszym domu.

Atak na metro i system masowego transportu to chyba najgorsze, co może spotkać takie miasta jak Londyn czy Nowy Jork.

Systemy metra w Londynie czy Nowym Jorku są tak ogromne, mają tyle setek mil, tyle setek wejść, tyle peronów, że całkowicie nigdy nie da się ich zabezpieczyć. Pamiętajmy jeszcze, że ich głównym zadaniem jest jak najszerszy dostęp do nich milionów ludzi, a nie ograniczanie tego dostępu.

Bezpieczeństwo metra nowojorskiego było dla mnie zmorą grubo przed 11 września, przynajmniej od ataku gazowego na metro w Tokio w 1995 roku. Spędziłem nad tą kwestią kupę czasu. I wiem, że trzeba robić wszystko, co możliwe, by je zabezpieczyć, ale też stale mieć świadomość, że wszystkiego się zrobić nie da. I kluczowe są świetnie przygotowane służby ratownicze, tak jak to miało miejsce w Londynie.

Copyright © Agora SA