Tytułem "Bocian i Lola" Mirosława Nahacza rozpoczynamy nową serią Linie Krajowe
Nowa książka Mirosława Nahacza "Bocian i Lola" to opowieść o halucynacyjnej wędrówce przez rzeczywistość, o której do końca nie wiemy, czy istnieje naprawdę. Na to pytanie odpowiedzieć może tylko tajemnicza Lola, której obsesyjnie poszukuje bohater. Nic tu nie jest oczywiste, nic nie jest ostateczne. Światy zmieniają swój stan skupienia, rzeczywistości przenikają się i przechodzą jedna w drugą, prawda miesza się z fikcją, literatura z życiem. A przecież nie dość na tym - w powieści Nahacza znajdujemy też wspaniałe opisy świątyń współczesnego miejskiego człowieka: Klubu, Stadionu Dziesięciolecia, Centrum Handlowego. I przejmującą opowieść o tragedii pewnego narodu. I - specjalnie dla wyrafinowanych wielbicieli pastiszów - przednią zabawę w "światy wymyślone przez innych". "Bocian i Lola" to powieść kipiąca od obrazów, znaczeń i sensów i duszna jak nocny koszmar.
"Czym są zmieniacze czasu? Czy Lola istnieje naprawdę? Czy halucynacje wreszcie się skończą? A może koniec świata jednak nastąpił? Narrator ma ciężki orzech do zgryzienia. Nie tylko musi odpowiedzieć sobie na te wszystkie pytania ? musi też odbyć podróż, którą najwyraźniej ktoś wymyślił za niego. Raz, dwa, trzy wrzucasz ty!" ( Mirosław Nahacz)
"Nahacz napisał książkę, którą zasłużył sobie na miano "polskiego" Burroughsa" ( Jarosław Lipszyc, "Exklusiv")
"Trzecia książka Mirosława Nahacza jest opisem metafizycznej pogoni za umykającą, rozpływającą się i rozpadającą rzeczywistością. Bohater, nieustannie wyrzucany poza jej obręb, usiłuje odnaleźć drogę powrotu. Nad tą opowieścią unosi się opar apokalipsy, katastrofy ostatecznej na wszystkich poziomach, od świata przejawionego do struktur świadomości bohatera. Wszystko to podane prozą zawiesistą, gęstą od obrazów i emocji. Tajemnica tej historii wsącza się do umysłu czytelnika jak psychodeliczne jady, kusi i rozbudza imaginację. To dobrej próby zbeletryzowana filozofia transcendentalna." ( Kazimierz Bolesław Malinowski)
Mirosław Nahacz
Urodził się w 1984 roku w Gładyszowie w Beskidzie Niskim. Studiuje kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w 2003 roku książką " Osiem cztery", o której Cezary Polak ("Gazeta Wyborcza") napisał: " Nahacz sportretował pokolenie postpeerelu - kalekie, które wchodzi w dorosłe życie bez bagażu wartości."
W 2004 roku ukazała się druga książka Mirosława Nahacza " Bombel". Według Janusza Drzewuckiego ("Rzeczpospolita") " O ile językiem >>Osiem cztery<< był bluzg, jaki znamy z >>Z zamku do zamku<< Louisa-Ferdinanda Céline'a, o tyle>> Bombel<< wydaje się być poczęty w duchu prozy Bohumila Hrabala i Wieniedikta Jerofiejewa."
Mirosław Nahacz jest laureatem Nagrody Fundacji Literackiej Natalii Gall i Ryszarda Pollaka 2003.
Mirosław Nahacz to drugie obok Doroty Masłowskiej najbardziej znane nazwisko młodej polskiej prozy.( Justyna Sobolewska, "Przekrój")
